Roja erefatê ya îda heciyan bû. Ew rojek bû ku em ji
sînorên Tirkiyeyê derbasî sînorên Îranê bûbûn an jî ew rojek bû ku em ji bakur
derbasî rojhilat bûbûn.
 |
Sînor / 11.09.16
|
Roja yekê bû û ez û hevalên xwe pirr bi heyecan
bûn. Çimkî min gelek caran ev tişt xeyal kiribû û ez dizanim ku hevalên min jî
ev tişt bi qasî min xeyal kiribûn. Jixwe ji ber vê yekê em bibûn rêhevalên hev
ên rojhilat. Gera me ya rojhilat ez dibêjim bi xatirê 3 tiştan zû-zû çêbû
û em organîze bûn. Ya yekem Mehabad û Qazî Mihemed bû, ya duyem Hewreman Takht
û Pîr Şalîyar bû, ya sêyem jî Hemedan û Baba Tahir Ûryan bû.
 |
5 rêhevalên
rojhilatê
|
Bi rastî jî her tişt wek xewnekê xweş dihat bi min û heçku bi
bêhneke din re dêya min, ê min bi dengê xwe hişyar bike û bêje "Rabe
kuroo! Dest û çavên xwe bişo, taştê hazir dikim, zû.." Ne xewn bû lê belê,
eynî wek xewnekê bêqûsir bû; welî xweş, welî kêfxweş, welî rûgeş..
.....
 |
| Khoy / 11.09.2016 |
Şev bû... Em piştî
Khoyê û nizanim çend kmyan
gihabûn Orumiyeyê. Em hinek bêxew bûn û westiya bûn. Lê dîsa jî em li sûka
Orumiyeyê geriyan, piştî gerîna sûkê, em rûniştin li derekê û me zikê xwe têr
kir. Û em ketin derdê oteleke erzan. Axirê me otêleke erzan jî dît û em zû
razan. Çimkî sibê zû em ê hişyar bibûna û ber bi rêya Qazî Mihemed ve biçûna...
Bû sibê, di saet 7an de em hişyar bûn û me li otêlê taştê kir. -otêl
hem erzan bû hem jî taştê dida, xêra xwedê bû, gelekî baş bû-
.....
Roja îda heciyan bû. Me ji xwe re li ser taştê digot; "Em
nekin dereng, me Orumiye dît jixwe, em xwe hê zû bigihinin Mehebadê. Îdê
li wir bi Qazî Mihemed û Mehabadiyan re pîroz bikin. Û em bibin mêvanê
malbateke Kord"
Piştî taştê em ketin rê. Di ber Gola Orumiyehê re em diçûn lê me
av nedît, ax bû, wek çolê bû. Mixabin gol gelekî ziwa bûbû. Xemgînî û zîwabûn.
Li ser golê me çend wêne girtin û me berdewam kir.
.....
 |
Gola Orumiyehê/
11.09.2016
|
Rê hebû û her tim
mûzîk hebû. Rêhevalî carna helbest bû, carna Ciwan Haco, Aram Tigran, Yelda
Ebbasî, Mohsen Namjoo û hwd.
.....
Piştî du saet û nîvê rê, em
gihabûn Mehabadê. Dema em derbasî
sînorên Mehabadê bûn, pirr kelecanî bûn, li ser û çavên me dîyar bû
ew kelecanî, rûxweşî..
Em ketin nav kolaneke Mehabadê, nîvro bû, me erebeya xwe park
kir û ez pêşiya her çar hevalên xwe ji erebê peyar bûm. Ez çawa peyar bûm ku
deriyê mal a tam hemberî min jî hate vekirin. Zilamekî bejindirej ê
cilûbergên kurdewarî li xwe kirî ji malê derket. Çavên min bi wî ketin, çavên
wî jî bi me ketin.Ji Plakaya erebê zanîbû ku em jî dereke din hatine. Ez
bêdudilî ber bi wî ve çûm, piştî "silam" dayînê min danasîna xwe kir.
Wexta min got; em ji bajarê bakurê Kurdistanê hatine, çavên wî biriqîn û
rûkentir bû.
Min bi kurmanciya xwe jê pirsî "Em dixwazin biçin ser gora
Qazî Mihemed."
-Çavên wî dîsa biriqîn wek stêrkan, navê Qazî seh kiribû. Ji bîr
nekim û bêjim navê wî zilamî jî Rahîm bû. Me digot "Kak Rahîm". Kak
Rahîm wek navê xwe xwedî rehm bû û qelender bû.-
Wî jî bi soraniya xwe got; hûnê wilo wilo biçin, min têne
"destê rast, mistaqîm biro" fêhm kir.
-Jixwe ev hevok me li her derê rojhilata Kurdistanê û Îranê seh
dikir. Hema bêje me kengê derek bipirsiya bersiv amade bû: "Destê rast an
jî destê çep û mistaqim biro." Ev hevoka ji me re biesprî hê jî dewam e
nav me de.-
 |
Li ber derî ye mala Kak Rahîm / Mehabad
|
Kak Rahîm dizanîbû ku min û hevalên xwe gelek baş fêhm nekiriye,
kaxezek ji kûrika xwe derxist û rêya gora Qazî kolan-kolan xêz kir. Piştî vê
xêzkirinê me cihên dîrokî, kevn û qedîm pirs kirin. Got ku "Niha ez diçim
mizgeftê, ew der jî kevn û dîrokî ye." Yanî me fêhm kir wê dibêje.
Piştî me mizgeft dît, Kak Rahîm û hevalan nimeja xwe kirin; me
dikir ku em xatir bixwazin û ber bi gora Qazi Mihemed ve biçin. Kak Rahîm got;
ez ê we bigerînim, wextê min heye."
Em jî bi vê gotina wî bextewar bûn, bi rastî zilamekî gelek
dilsoz û mêvanperwer bû.
 |
Ber bi mizgeftê ve / 12.09.2016
|
 |
Mizgefta Mehabadê
|
Em li erebê siwar bûn û piştî 5-6 deqeyan gihan ser gora Qazî
Mihemed, Hacî Babê Şêx û Sêyfî Qazî....
Yekê nîvro bû, dinê germ bû û dilê me hem xemgîn bû hem jî dilşa
bû. Me îda wan pîroz kir, wan jî ya me. Em ser ax bûn, ew bin ax. Ax û
axxx.
 |
| Qazî Mihemed, Hacî Babê Şêx û Sêyfî Qazî / Mehabad / 12.09.16 |
Ji bilî me li ser gora Qazî û hevalên wî çend kurdên dî hebûn.
Ew jî bi zarokên xwe re hatibûn îda Qaziyan pîroz bikin. Me bi kurdên Mehabadê
re jî îda yekûdu pîroz kir û bi hev re wêne girtin. Ji ber vê pirozkirinê hem
Mehabadî kêfxweş bûn hem jî em.
 |
| Kulîlkên Mehabadê / 12.09.2016 |
-Dîsa hem dilşayî, dilbextewarî hem jî dilşikestî,
dilxemgînî..-
 |
Qada Çarçira - Mehabad
|
Navê qadê ji alîye
rejîmê ve hatibû guherandin; "Qada Comhorî Eslamî"
Û çar
şêr li Qada Çar-çira bûn. Ev çar şêr an jî çar çira; çar parçeyên Kurdistanê
bûn gelo? Ev çar şêr an jî çar çira "çar"a helbesta Qazî Mihemed bû?
Çi digot di helbesta xwe da?
"Kurdistan her welatek e û nabe bibe çar."
 |
| Çar-çira, Çar-şêr / Mehabad |
Piştî Qada Çarçirayê Kak Rahîm got "Bendavek jî heye li
vir." Em çûn bendava Mehabadê û li vir bajar bi temamî xuya dikir. Dûv re
Kak Rahîm em dawetî mala xwe kirin. Got ku "Îro roja cejnê ye, ji ber wê
xwaringeh û hemû der girtî ne. Em biçin mala me."
 |
| Bendav |
Me daweta Kak Rahîm neşikand û em çûn mala wî. Hevsera Kak Rahîm
ji bo îda malbata xwe çûbû Kermanşahê ji ber wê ne li mal bû. Kak Rahîm jî got
"Xizmê min ne li male û ez nizanim xwarine çêbikim li qusûrê nenêrin. Kî
bizane xwarinê çêbike bila bê mitfaxê."
Min xwe da pêş û min got "Ez xwendekar im û dizanim
xwarinê çêbikim." :)
 |
| Hêkerûn / Mehabad / 12.09.16 |
Axirê
min destê xwe şûşt û bi Kak Rahîm ra çûm mitfaxê. Kak Rahîm 7-8 liv hêk ji
dolabê derxist. Min hêk şikandin û hêkerûneke biçêj û tamxweş çêkir. Ez pirr û
pir kêfxweş bûm; hem li Mehabadê mêvanê mala kurdekî bûm hem jî min li wê malê
xwarin çêkiribû. Min ev qas xeyal nekiribû. Bîreke xweş bû bo min û hevalên min.
 |
| Bêhnvedanek / 12.09.16 |
Me bi bêhnfirehî hêkerûn, mast û çaya xwe xwar / vexwar, em bi
saya wîfîya Kak Rahîm bi whatsappê,bi malbatên xwe re axivîn û me îda wan jî
pîroz kir. Li mala Kak Rahîm ji bo bîrê çend wêne jî bi hev re girtin û me
bêhnvedaneke baş kir. Mala Kak Rahîm du qet bû, qeta binî kitêbxane bû û li wir
dixebitî. Klasîken edebîyata Kurdî û Farisî, kitêba Qazî Mihemed û Dr. Qasimlo
jî dî rêfen wî de bûn.
 |
| Kitêbxane ya Kak Rahîm |
Wexta bû êvar me xatir ji Kak Rahîm xwest û em bi minnet çûn.
Min "kovara bar" li Stembolê stendibû, bi xwe re anîbû û min kovara
bar dîyarî Kak Rahîm kir. Bo vê dîyarîyê ew jî kêfxweş bû.
 |
| Xatirxwestin / Mehabad |
Piştî Mehabadê rota me Bukan bû. Rojekê din ezê li ser bîra wan
deran jî firînê bikim. Bîr dixwaze bifire...
12.09.2016 / Mehabad
